Istorija beleži da je privilegijom iz 1743. godine Marija Terezija proglasila Suboticu slobodnom komorskom varoši, za šta su Subotičani darovali carici 150 konja. Verovatno nisu imali mnogo dilema prilikom odlučivanja, jer je tadašanja varoš ovom caricinom privilegijom dobila odobrenje na još jedan vašar, a dozvoljeno joj je i da svakog ponedeljka organizuje nedeljni vašar. Da je odluka bila ispravna potvrđuje činjenica da je sa rastom ponude na pijacama i vašarima, glas o tadašnjoj Subotici dospeo i do najudaljenijih delova Habzburške monarhije.
Novi zamah razvoju ove sredine dala je još jedna odluka Marije Terezije, koja je Suboticu 1779. godine proglasila slobodnim kraljevskim gradom. Za ovaj, izuzetno važan status, Subotičani su poklonili carici 5.000 zlatnika i platili otkup od 166.666 forinti. Status slobodnog kraljevskog grada doneo je Subotici veću autonomiju i novo ime – Maria Theresiopolis, a istorija beleži da upravo tada počinje planski i brži razvoj grada.
Koliko su vašari i pijace doprineli razvoju Subotice dokazuje i podatak da su svega nekoliko godina kasnije (1783.) na svih sedam kapija grada podignute carinarnice sa stražarima, na kojima je grad oko 150 godina ostvarivao značajne prihode od trgovine. U Istorijskom Arhivu Subotice se nalazi mnoštvo podataka o plaćenim carinama i pijačnim naknadama od strane pijačnih i vašarskih trgovaca iz drugih krajeva.
U ovom period, vašari i pijace su se održavali na trgovima ispred gradske kuće, Franjevačke crkve, crkve Svete Terezije i u obližnjim ulicama, a stočni vašari su organizovani na vašarištu kod bajske i halaške kapije. Odlukom iz 1889. godine, stočni vašar je premešten kod somborske kapije, pošto je prostor bivšeg stočnog vašarišta namenjen za izgradnju kuća